همبستگی بین مهارت‏های ارتباطی و ارتباط استاندارد پرستاران در مجتمع حضرت رسول اکرم، ۱۳۹۲

مقدمه: توانایی برقراری ارتباط برای افراد مشغول به کار در نظام سلامت، به ویژه پرستاران بسیار مهم است. موانع ارتباطی بین کادر درمان، کار گروهی را مختل می کند و به ایمنی و کیفیت مراقبت پایین تر منجر می شود. هدف از این مطالعه بررسی همبستگی بین مهارت های ارتباطی پرستاران و ارتباطی استاندارد بود. مواد و روش ها: این یک مطالعۀ توصیفی است و در سال 1392 انجام شده بود. جامعۀ پژوهش کارکنان پرستاری مجتمع حضرت رسول اکرم بود. پرستاران واجد شرایط به طور تصادفی انتخاب شدند. دو پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات دربارۀ مهارت های ارتباطی بین فردی و ابزار ارتباطی استاندارد sbar و اطلاعات جمعیت شناختی استفاده شد. یافته ها: کمتر از 45% پرستاران مهارت های ارتباطی خوب داشتند و کمتر از 50% پرستاران از نکات ارتباطی استاندارد استفاده کرده بودند. یک همبستگی معنی دار بین مهارت های بین فردی و استانداردهای ارتباطی و نیز مهارت های فردی با وضعیت، پیشینه، ارزیابی و توصیه وجود داشت. نتیجه گیری: بهبود مهارت های ارتباطی و ارتباط استاندارد، هماهنگی بین کادر درمان و ارائۀ اطلاعات در مورد سابقه و وضعیت بیمار را افزایش می دهد. علاوه بر این کاهش احتمال خطاها و نادیده گرفتن اطلاعات، بهره وری را بهبود، نارضایتی را کاهش و ارائۀ مراقبت مطلوب را بهبود می بخشد.